เตรียมสอบ เนติบัณฑิต ผู้ช่วยผู้พิพากษา อัยการผู้ช่วย

ถามว่า นางเดือนคนไทยเป็นนายหน้าหาหญิงไปค้าประเวณี ได้ไปที่ประเทศมาเลเซียและชักชวน นางดาวคนมาเลเซียไปค้าประเวณีที่ประเทศญี่ปุ่น โดยนางเดือนเป็นธุระจัดการในเรื่อง การเดินทาง นางดาวตกลงเต็มใจไปด้วย นางเดือนพานางดาวเดินทางจากประเทศมาเลเซีย ไปส่งให้สถานค้าประเวณีที่ประเทศญี่ปุ่น นางเดือนได้รับค่าใช้จ่ายในการเดินทางคืนกับได้ ค่านายหน้าอีกจำนวนหนึ่งเป็นของตน นางดาวค้าประเวณีที่ประเทศญี่ปุ่นได้วันเดียวก็ถูกตํารวจจับ แต่นางเดือนหนีกลับประเทศไทยได้ ทางการประเทศญี่ปุ่นแจ้งให้ตํารวจไทยทราบ

การกระทําของนางเดือนเป็นความผิดฐานเป็นธุระจัดหาหรือพาไปเพื่อการอนาจารซึ่งชายหรือหญิงเพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๒ ต่อมา นางเดือนถูกจับได้ในประเทศไทย พนักงานอัยการฟ้องนางเดือนต่อศาลอาญาขอให้ลงโทษในความผิดฐานดังกล่าว

ให้วินิจฉัยว่า นางเดือนจะถูกลงโทษในราชอาณาจักรได้หรือไม่

ตามคำถาม เป็นการกระทําความผิดเกี่ยวกับเพศ ซึ่งตามมาตรา ๗ และมาตรา ๘ ต่างระบุความผิดเกี่ยวกับเพศไว้ แต่ฐานความผิดที่ระบุไว้เป็นคนละฐานกัน มาตรา ๘ (๓) เป็นความผิดเกี่ยวกับเพศตามมาตรา ๒๗๖ คือ ฐานข่มขืนกระทําชําเรา มาตรา ๒๘๐ คือฐานกระทําอนาจารตามมาตรา ๒๗๘ หรือมาตรา ๒๗๙ เป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทําได้รับอันตรายสาหัสหรือถึงแก่ความตาย มาตรา ๒๘๕ ฐานข่มขืนกระทําชําเราผู้สืบสันดานหรือศิษย์ซึ่งอยู่ในความดูแล ส่วนมาตรา ๗ (๒ ทวิ) เป็นความผิดเกี่ยวกับเพศตามที่บัญญัติ ไว้ในมาตรา ๒๘๒ และมาตรา ๒๘๓

ข้อสังเกต ที่ใช้คำว่า “ทางการประเทศญี่ปุ่นแจ้งให้ตํารวจไทยทราบ” แสดงว่า ผู้ออกข้อสอบประสงค์จะให้ตอบเกี่ยวกับมาตรา ๘ ด้วย ประการแรกจะต้องตอบว่ามาตรา ๒๘๒ เป็นความผิดที่ระบุไว้ในมาตรา ๘ วรรคสอง หรือไม่ และต้องแปลความคำว่า “การที่ประเทศญี่ปุ่นแจ้งให้ตํารวจไทยทราบ” ถือว่าเป็นการร้องขอให้ลงโทษหรือไม่ ถ้าถือว่า เป็นการร้องขอให้ลงโทษ ก็จะต้องตอบว่ากรณีนี้จะลงโทษนางเดือนภายในราชอาณาจักร โดยอาศัยมาตรา ๘ ได้หรือไม่ด้วย

คำตอบ นางเดือนกระทําความผิดนอกราชอาณาจักร และเป็นความผิดเกี่ยวกับเพศตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๒ ซึ่งเป็นความผิดที่ระบุไว้ ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗ (๒ ทวิ) นางเดือนจะต้องรับโทษในราชอาณาจักร ตามมาตรา ๗

แม้ทางราชการประเทศญี่ปุ่นจะได้แจ้งให้ตํารวจไทยทราบอันถือว่าเป็นการร้องขอ ให้ลงโทษตามมาตรา ๘ (ก) แต่ความผิดที่นางเดือนกระทํานั้นมิใช่ความผิดที่ระบุไว้ในวรรคสองของมาตรา ๘ ดังนั้น นางเดือนจึงไม่ต้องรับโทษในราชอาณาจักรตามมาตรา ๘

วิชา กฏหมายอาญา มาตรา ๑-๕๘, ๑๐๗ - ๒๐๘ อ.อุทัยฯ สมัยที่ ๗๗ ครั้งที่ ๓

วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

คำถาม-ตอบ เนติ อาญา สมัย ๕๒ ปี ๒๕๔๒

คำถามสมัย ๕๒ ปี ๒๕๔๒

ถามว่า นายซิงห์คนสัญชาติอินเดีย ใช้มีดกรีดเสื้อ ของนายซันคนสัญชาติอินเดียขาด เหตุเกิดในเครื่องบินสายการบินแอร์อินเดีย ขณะบินอยู่ ในน่านฟ้าในทะเลหลวง เมื่อเครื่องบินเข้ามาจอดที่ท่าอากาศยานในประเทศไทย นายซัน ได้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนผู้มีอํานาจให้ดําเนินคดีแก่นายซิงห์ ต่อมานายซิงห์ถูกฟ้อง ฐานทําให้เสียทรัพย์ของนายซัน ตามมาตรา ๓๕๘

ให้วินิจฉัยว่า นายซิงห์จะถูกลงโทษ ในราชอาณาจักรได้หรือไม่เพียงใด

คำตอบ นายซิงห์ใช้มีดกรีดเสื้อของนายชั้นขาด แม้จะเป็นความผิดฐานทําให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๘ อันเป็นความผิดที่ระบุไว้ในมาตรา ๘ (๑๓) ก็ตาม แต่ผู้กระทําความผิดเป็นคนต่างด้าว และนายซันผู้เสียหายเป็นคนสัญชาติ อินเดีย จึงถือไม่ได้ว่าคนไทยเป็นผู้เสียหาย กรณีไม่ต้องด้วยมาตรา ๘ (ข) ที่นายซิงห์จะต้องรับโทษในราชอาณาจักร ดังนั้น กรณีที่พนักงานอัยการฟ้องนายซิงห์ฐานทําให้เสียทรัพย์ของนายซัน นายซิงห์จะถูกลงโทษในราชอาณาจักรไทยไม่ได้

วิชา กฏหมายอาญา มาตรา ๑-๕๘, ๑๐๗-๒๐๘ อ.อุทัยฯ สมัยที่ ๗๗ ครั้งที่ ๓

วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

ข้อสอบเก่า กฎหมายอาญา มาตรา ๖๑ อัยการผู้ช่วย (๒๕๓๓)

ข้อสอบเก่า กฎหมายอาญา มาตรา ๖๑ อัยการผู้ช่วย (๒๕๓๓)

ข้อสอบ ผู้สมัครเป็นข้าราชการในตําแหน่งอัยการ โดยวิธีการคัดเลือก วันที่ ๑๒ มกราคม ๒๕๓๓

ข้อ ๑. มาตรา ๖๑ แห่ง ป.อ. บัญญัติว่า “ผู้ใดเจตนาจะกระทําต่อบุคคลหนึ่ง แต่ได้กระทําต่ออีกบุคคลหนึ่งโดยสำคัญผิด ผู้นั้นจะยกเอาความสำคัญผิดเป็นข้อแก้ตัวว่า มิได้กระทําโดยเจตนาหาได้ไม่” ดังนี้
(๑) ให้ท่านยกตัวอย่างกรณีของมาตรา ๖๑ ในความผิดฐานฆ่าผู้อื่นมา ๑ ตัวอย่าง และ
(๒) ถ้าไม่มีบทบัญญัติของมาตรา ๖๑ ใน ป.อ. ผลของการวินิจฉัยตัวอย่าง ที่ท่านยกมาใน (๑) นั้น จะเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ อย่างไร

การสำคัญผิดในตัวบุคคลนี้อาจเป็นการสำคัญผิดใน “ทรัพย์สิน” ของบุคคล ก็ได้ ตัวบทในมาตรา ๖๑ ที่ว่า “เจตนากระทําต่อบุคคลหนึ่ง” นั้น ไม่ได้หมายความว่า เจตนากระทําต่อชีวิตหรือร่างกายของบุคคลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิทธิอื่น ๆ เช่น สิทธิใน ทรัพย์สินด้วย

ตัวอย่าง
แดงหยิบเอา สายสร้อยดำ ไปขาย โดยเข้าใจว่าเป็นสายสร้อยของขาว ถือว่าแดงมีเจตนาลักสายสร้อยเส้นนั้นของดำนั่นเอง หรือแดงต้องการบุกรุกบ้านของขาว ในความมืดแดงเข้าไปในบ้านดำโดยเข้าใจว่าเป็นบ้านของขาว ถือว่าแดงมีเจตนาบุกรุกบ้านของดำ
กรณีแดงหยิบสายสร้อยของดำไปขายโดยเข้าใจผิดว่าเป็นของขาว

แดงมีเจตนาตามมาตรา ๕๙ ที่จะเอาสายสร้อยเส้นนั้น เพราะ
(๑) แดง “รู้” ว่าเป็นการ “เอาไป” ซึ่ง “ทรัพย์ของผู้อื่น” (หลักในมาตรา ๕๙ วรรคสาม) และ
(๒) แดงก็ประสงค์ต่อผล กล่าวคือ มุ่งหมายจะทําให้ทรัพย์ชิ้นนั้นเคลื่อนที่ (หลักใน มาตรา ๕๙ วรรคสอง)
เพราะฉะนั้น แดงจึงมี “เจตนาประสงค์ต่อผล” ตามมาตรา ๕๙ ในการลักสายสร้อย “เส้นนั้น” แดงจะยกเอาความสำคัญผิดในตัวบุคคลมากล่าวอ้างว่า ไม่มีเจตนาเอาไปซึ่งสายสร้อยเส้นนั้น โดยทุจริตไม่ได้
ความรับผิดของแดงต่อดำ เจ้าของสายสร้อย คือ มาตรา ๓๓๔, ๕๙, ๖๑ โดยแดงไม่ต้องรับผิดใด ๆ เลยต่อขาว เพราะสายสร้อยเส้นที่เอาไปเป็นของดำ แม้จะเข้าใจผิดว่าเป็นของขาวก็ตาม

วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

เจาะหลักกฎหมาย ประเด็นฎีกา : กฎหมายคุ้มครองแรงงาน การเปลี่ยนโทษ (เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา)

เจาะหลักกฎหมาย ประเด็นฎีกา : กฎหมายคุ้มครองแรงงาน (เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา)

เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา (ปี ๒๕๖๗ -๒๕๖๘)

ประเด็น การเปลี่ยนโทษจากการเลิกจ้างเป็นการหักค่าจ้างซึ่งเป็นโทษที่ร้ายแรงน้อยกว่าสามารถทําได้ หรือไม่

การหักค่าตอบแทนในระหว่างนัดหยุดงานตามหลัก no work no pay หรือการเปลี่ยนโทษจากการเลิกจ้างเป็นการหักค่าจ้างซึ่งเป็นโทษที่ร้ายแรงน้อยกว่าสามารถทําได้ (ฎีกาที่ ๓๔๕๑ - ๓๔๕๒/๒๕๔๙ และที่ ๓๑๐๙/๒๕๓๕)

คำพิพากษาฎีกาที่ ๓๔๕๑ - ๓๔๕๒/๒๕๔๙ เมื่อบรรดาลูกจ้างของโจทก์ได้ยื่นข้อเรียกร้องขอเปลี่ยนแปลงสภาพการจ้างต่อโจทก์ผู้เป็นนายจ้าง แล้วบรรดาลูกจ้างดังกล่าวกับโจทก์ได้เจรจากันจนสามารถบรรลุข้อตกลงกันได้และทำข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพจ้างกันโดยไม่มีข้อตกลงใดที่มีวัตถุประสงค์เป็นการต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย เป็นการพ้นวิสัยหรือเป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนแล้วข้อตกลงดังกล่าวย่อมมีผลใช้บังคับได้หาตกเป็นโมฆะดังที่บัญญัติไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา ๑๕๐ แต่อย่างใดไม่ การที่ลูกจ้างได้รวมตัวกันหยุดงานเมื่อยังไม่มีการแจ้งข้อเรียกร้องก็ดี จำนวนผู้แทนของลูกจ้างผู้เข้าร่วมในการเจรจากันมีจำนวนเกินกว่าเจ็ดคนก็ดี พนักงานประนอมข้อพิพาทแรงงานเข้าดำเนินการไกล่เกลี่ยในวันเดียวกับที่บรรดาลูกจ้างยื่นข้อเรียกร้องก็ดีนั้น แม้จะเป็นการผิดแผกแตกต่างจากขั้นตอนที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.แรงงานสัมพันธ์ฯ ก็หามีผลเป็นเหตุให้ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างซึ่งมีผลใช้บังคับได้ตามกฎหมายดังที่ได้วินิจฉัยแล้วต้องตกเป็นโมฆะ จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๙ ย่อมมีอำนาจวินิจฉัยชี้ขาดข้อพิพาทแรงงานคดีนี้ได้

เมื่อโจทก์มีพฤติการณ์และการกระทำที่ไม่ติดใจเอาโทษต่อจำเลยร่วมทั้งหมดและพวกลูกจ้างโจทก์ในคดีนี้ โดยโจทก์ได้ชี้แจงทำความเข้าใจกับลูกจ้างและหักค่าจ้างสำหรับการเข้าทำงานสายแล้ว โจทก์ก็ไม่ติดใจลงโทษทางวินัยอย่างอื่นอีก จึงถือไม่ได้ว่าจำเลยร่วมทั้งหมดได้จงใจทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย และโจทก์ย่อมไม่อาจจะนำการกระทำใด ที่บรรดาจำเลยร่วมทั้งหมดและพวกลูกจ้างโจทก์ในคดีนี้ได้กระทำลงไปมาลงโทษทางวินิจฉัยด้วยการเลิกจ้างบรรดาลูกจ้างดังกล่าวได้อีก กรณีไม่มีเหตุจะเพิกถอนคำสั่งของจำเลยที่ ๑ และคำสั่งของจำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๙

ไล่สาย ประเด็นที่น่าสนใจ แนวการออกข้อสอบกฎหมายแรงงาน ⭐⭐⭐⭐⭐

๑. การที่ลูกจ้างได้รวมตัวกันหยุดงานเมื่อยังไม่มีการแจ้งข้อเรียกร้องก็ดี จำนวนผู้แทนของลูกจ้างผู้เข้าร่วมในการเจรจากันมีจำนวนเกินกว่าเจ็ดคนก็ดี พนักงานประนอมข้อพิพาทแรงงานเข้าดำเนินการไกล่เกลี่ยในวันเดียวกับที่บรรดาลูกจ้างยื่นข้อเรียกร้องก็ดีนั้น

๒. แม้จะเป็นการผิดแผกแตกต่างจากขั้นตอนที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.แรงงานสัมพันธ์ฯ ก็หามีผลเป็นเหตุให้ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างซึ่งมีผลใช้บังคับได้ตามกฎหมายดังที่ได้วินิจฉัยแล้วต้องตกเป็นโมฆะ

๓. พนักงานประนอมข้อพิพาทแรงงาน ย่อมมีอำนาจชี้ขาดข้อพิพาทแรงงานนี้ได้

๓. ดังนั้น เมื่อบรรดาลูกจ้างของโจทก์ได้ยื่นข้อเรียกร้องขอเปลี่ยนแปลงสภาพการจ้างต่อโจทก์ผู้เป็นนายจ้าง แล้วบรรดาลูกจ้างดังกล่าวกับโจทก์ได้เจรจากันจนสามารถบรรลุข้อตกลงกันได้และทำข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพจ้างกันโดยไม่มีข้อตกลงใดที่มีวัตถุประสงค์เป็นการต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย เป็นการพ้นวิสัยหรือเป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนแล้วข้อตกลงดังกล่าวย่อมมีผลใช้บังคับได้หาตกเป็นโมฆะดังที่บัญญัติไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา ๑๕๐

๔. เมื่อนายจ้างไม่ติดใจลงโทษทางวินัยอย่างอื่นอีก จึงถือไม่ได้ว่าลูกจ้างได้จงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย และนายจ้างย่อมไม่อาจจะนำการกระทำใด ที่บรรดาลูกจ้าง ในคดีนี้ได้กระทำลงไปมาลงโทษทางวินิจฉัยด้วยการเลิกจ้างบรรดาลูกจ้างดังกล่าวได้อีก

วันพุธที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

เจาะหลักกฎหมาย ประเด็นฎีกา : กฎหมายแพ่ง ละเมิด (เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา)

เจาะหลักกฎหมาย ประเด็นฎีกา : กฎหมายแพ่ง ละเมิด (เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา)

เตรียมสอบ ผู้ช่วยผู้พิพากษา (ปี 2567 -2568)

คำถาม ลูกจ้างกระทำละเมิดในทางการที่จ้าง จะถือว่านายจ้างผิดนัดเมื่อใด

คำตอบ มีคำพิพากษาฎีกาวินิจฉัยไว้ ดังนี้

คำพิพากษาฎีกาที่ 7495/2555 ป.พ.พ.มาตรา 206 บัญญัติ ให้หนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด เมื่อจำเลยที่ 1 ทำละเมิดต่อโจทก์และได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด จำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นนายจ้างจะต้องร่วมรับผิดกับจำเลยที่ 1 ลูกจ้างในผลแห่งละเมิดซึ่งจำเลยที่ 1 ได้กระทำไปในทางการที่จ้าง จำเลยที่ 2 จึงอยู่ในฐานะเป็นลูกหนี้เช่นเดียวกับจำเลยที่ 1 และได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่จำเลยที่ 1 ทำละเมิดเช่นเดียวกัน จำเลยทั้งสองจึงต้องเสียดอกเบี้ยในจำนวนเงินที่จะต้องชดใช้ตั้งแต่วันทำละเมิด มิใช่นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ

แนวการเขียนตอบข้อสอบ ⭐⭐⭐⭐⭐

1. ป.พ.พ.มาตรา 206 บัญญัติ ให้หนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด

2. เมื่อลูกจ้าง ทำละเมิดต่อโจทก์และได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด นายจ้างจะต้องร่วมรับผิดกับ ลูกจ้างในผลแห่งละเมิดซึ่งลูกจ้าง ได้กระทำไปในทางการที่จ้าง

3. นายจ้าง จึงอยู่ในฐานะเป็นลูกหนี้เช่นเดียวกับลูกจ้าง

4. นายจ้าง จึงผิดนัดมาแต่เวลาที่ลูกจ้าง ทำละเมิดเช่นเดียวกัน

5. ลูกจ้าง และนายจ้าง ทั้งสองจึงต้องเสียดอกเบี้ยในจำนวนเงินที่จะต้องชดใช้ตั้งแต่วันทำละเมิด มิใช่นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ

วิเคราะห์ปัญหาในประเด็นคำถามนี้

1. ลูกจ้างกระทำละเมิดในทางการที่จ้าง จะถือว่านายจ้างผิดนัดเมื่อใด อาจจะเป็นคำถามที่ "ถามง่าย แต่ตอบยาก" ทำให้เกิดความลังเลใจ

2. หลักกฎหมาย เบื้องต้น ทุกท่านทราบ ตอบได้ทันทีอยู่แล้วว่า "หนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด" แต่ปัญหาที่จะต้องตอบ คือ นายจ้างผิดนัดเมื่อใด💣💣💣 เกิดปัญหา ว่าจะตอบไปทางซ้าย ธงอาจจะไปทางขวา (คือ เดา หรือไม่มั่นใจ วัดดวง)

3. .ให้เขียนตอบข้อสอบแบบ "แพ่ง"

https://www.lawsiam.com/?file=lawyer-exam

หน้าเว็บ

วันพุธที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

วันอาทิตย์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

วันพุธที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2567