คำพิพากษาฎีกาที่ 7034/2554 พฤติการณ์ที่จำเลยได้ดักรอแล้วตีผู้เสียหายที่ศีรษะอันเป็นอวัยวะสำคัญ จนตกจากรถจักรยานแล้วใช้อาวุธมีดซึ่งมีอันตรายไล่แทงผู้เสียหายจนถูกที่ท้องทะลุถึงลำไส้ แล้วติดตามทำร้ายไปถึง 60 เมตร จนผู้เสียหายหลบหนีลงไปในบ่อน้ำจำเลยก็ยังวนเวียนรอทำร้ายเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงทั้งที่รู้ว่าผู้เสียหายถูกแทงที่ท้อง หากไม่ได้รับการรักษายอมถึงแก่ความได้ จำเลยก็ยังไม่ยอมให้ผู้เสียหายขึ้นจากบ่อน้ำเพื่อไปรักษาตัว พฤติการณ์ของจำเลยเมื่อพิจารณาประกอบกันแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย อย่างไรก็ดีการที่จำเลยถือขวดดักรอทำร้ายผู้เสียหาย เมื่อผู้เสียหายถูกตีล้มตกจากรถจักรยาน จำเลยจึงใช้ขวดแตกแทงและใช้อาวุธมีดแทง แสดงว่าเจตนาในเบื้องแรกจำเลยมีเจตนาไตร่ตรองเพียงทำร้ายผู้เสียหาย แล้วมาเปลี่ยนเจตนาเป็นมีเจตนาฆ่าผู้เสียหายในภายหลัง เนื่องจากเจตนาทำร้ายและเจตนาฆ่าเกลื่อนกลืนกันไปในการกระทำต่อเนื่องกันเป็นกรรมเดียว จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามมาตรา 288 ประกอบ มาตรา 80 เท่านั้น
ข้อเท็จจริง
1.จำเลยมีสาเหตุวิวาทกับผู้เสียหายเพราะถูกผู้เสียหายกล่าวหาว่าจำเลยลักโทรศัพท์มือถือของผู้เสียหายและกล่าววาจายั่วยุ ท้าทาย จนจำเลยร้องไห้ออกไปจากบ้าน ส. จากนั้นจำเลยก็ไปดักรอเพื่อไปทำร้ายผู้เสียหาย
2. เมื่อผู้เสียหายมาถึงที่เกิดเหตุ จำเลยใช้ขวดตีศีรษะผู้เสียหายอย่างแรง จนขวดที่ตีแตกและเสียหายตกจากรถจักรยาน เมื่อขวดแตกแล้วจำเลยได้ใช้ขวดนั้นแทงเข้าที่ลำตัวและท้องของผู้เสียหาย เมื่อผู้เสียหายหลบหนีจำเลยก็ตามเข้าไปแทงผู้เสียหายด้วยอาวุธมีดปลายแหลมโดยจำเลยได้ตระเตรียมอาวุธมีดมาและการทำร้ายผู้เสียหายได้กระทำอย่างต่อเนื่อง เมือผู้เสียหายหลบหนีจนถึงบ่อน้ำผู้เสียหายกระเสือกกระสนหลบลงไปในบ่อน้ำ จำเลยยังตามไปจะทำร้ายอีกแต่ไม่ได้ลงไปในบ่อน้ำเพราะผู้เสียหายขู่ว่าผู้เสียหายมีมีดและปรากฏว่าจำเลยรอผู้เสียหายอยู่อีกครึ่งชั่วโมง เมื่อฝนตกหนักจำเลยจึงกลับไป
3. ปัญหามีว่า กระกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญาฐานใด
4. ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อน ตามมาตรา 289(4) ส่วนศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายสาหัสโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตามมาตรา 297 ประกอบมาตรา 298 ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องฐานพยายามฆ่า
5. อัยการโจทก์ฎีกาว่า จำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตามมาตรา 289(4) ประกอบมาตรา 80 ซึ่งศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พฤติการณ์ที่จำเลยไปดักรอแล้วตีผู้เสียหายที่ศีรษะแล้วใช้อาวุธมีดซึ่งมีอันตรายไล่แทงผู้เสียหายจนถูกที่ท้องทะลุถึงลำไส้แล้วติดตามทำร้ายไปถึง 60 เมตร จนผู้เสียหายหลบหนีลงไปในบ่อน้ำ จำเลยก็ยังวนเวียนรอทำร้ายเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง ทั้งที่รู้ว่าผู้เสียหายถูกแทงที่ท้อง หากไม่ได้รับการรักษาย่อมถึงแก่ความตายได้ จำเลยก็ยังไม่ยอมให้ผู้เสียหายขึ้นจากบ่อน้ำ
เพื่อไปรักษาตัว พฤติการณ์ของจำเลยเมื่อพิจารณาประกอบกันแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย อย่างไรก็ดี การที่จำเลยถือขวดดักรอทำร้ายผู้เสียหายเมื่อผู้เสียหายถูกตีล้มตกจากรถจักรยาน จำเลยจึงใช้ขวดแตกแทงและให้อาวุธมีดแทง แสดงว่าเจตนาในเบื้องแรกจำเลยมีเจตนาไตร่ตรองเพียงทำร้ายผู้เสียหายแล้วมาเปลี่ยนเจตนาเป็นมีเจตนาฆ่าผู้เสียหายในภายหลัง เนื่องจากเจตนาทำร้ายและเจตนาฆ่าเกลื่อนกันไปในการกระทำต่อเนื่องกันเป็นกรรมเดียว จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามมาตรา 288 ประกอบมาตรา 80
หมายเหตุ
1. คดีนี้ศาลฎีกาใช้คำว่า เจตนาทำร้ายและเจตนาฆ่าเกลื่อนกันไปในการกระทำต่อเนื่องเป็นกรรมเดียว
2. ก่อนหน้านี้ ศาลฎีกาใช้คำทำนองเดียวกันว่าเกลื่อนกลืน ตามฎีกาที่ 185/2520 ซึ่งคดีนั้น ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นผู้ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำตามหน้าที่และเป็นตัวการร่วมกับผู้อื่นพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ ความผิดฐานยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำตามหน้าที่จึงเกลื่อนกลืนเป็นการกระทำความผิดกรรมเดียวกับความผิดฐานเป็นตัวการร่วมกับผู้อื่นพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่
3. ตามฎีกา 7034/2554 ข้างต้น ถ้าผู้เสียหายหลบหนีจำเลยลงไปในบ่อน้ำแล้วจมน้ำตาย จำเลยจะมีความผิดตาม ป.อ. ฐานใดและเพราะเหตุใด
4. ตามฎีกา 7034/2554 จำเลยจะมีความผิดตามมาตรา 371 ด้วยหรือไม่ หากผิดจะเป็นกรรมเดียวหรือหลายกรรม
